مستی در قانون مجازات

مستی در قانون مجازات

مستی در قانون مجازات

مستی عرفا به حالتی گفته می شود که فرد با نوشیدن مایعات سکرآوری همانند شراب در انسان به وجود می آید. وکیل مشروبات الکی در مشهد آنچه در مستی مانع مسوولیت کیفری شخص مست می شود آن است که نشیدن و یا خوردن مواد سکرآور سبب زوال اراده و فقدان قوه تمییز وی می شود و الا صرف نوشیدن  و یا خوردن  مواد مستی آور موجب و مانع مسوولیت کیفری افراد نمی شود.

خوردن و تاثیر مواد مذکور با اقتضادی ابعاد جسمی  و روحی  و تکرار آن متفاوت است . در برخی افراد خوردن کمی از آنها موجب سلب اراده و عدم تعادل روحی وی می شود و در برخی اینگونه نیست. برخی افراد به جهت استعمال زیاد ( کسانی که معتاد به مواد مختدر یا الکل هستن) تاثیر زیادی بر جسم و روح آنها نگذاشته  و تنها به اصطلاح نئشعه و یا خمار می شوند.

مستی در قانون مجازات

در مواردی ،مستی می تواند مانع مسوولیت کیفری افراد شود که مواد سکر آور سالب اراده و سبب فقدان قوه تمییز فرد شود. این نکته همواره باید توجه داشت که مستی با شرایطی که خواهد امد تنها مانع مسوولیت کیفری شخص مست خواهد شد و تاثیری در مسولیت مدنی او همانند مجنون و و فردی که در حال خواب و یا بی هوش ، نخواهد داشت در قوانین کیفری ایران در خصوص کسی که خود را مست می کند دو حالت قاب تصور است.

گاهی انسان تنها اقدام به نوشیدن مود اسکراور می کند چه اینکه مست کند چه نکند چه کم باشد چه زیاد به موجب مقررات کیفری اسلام و لایحه قانون مجازات اسلامی مرتکب جرمی شده که دارای مجازات حد بوده و به استناد ماده ۲۶۵لایحه قانون مجازات اسلامی به ۸۰ ضربه شلاق محکوم می شود.

گاهی انسان اقدام به مصرف سکر آور می نماید جهت اینکه مرتکب جرمی شود. مثلا مواد الکی که مست کننده است می نوشد تا مرتکب تجاوز جنسی ( وکیل جرم تجاوز در مشهد ) یا ضرب یا جرم و یا قتل دیگری شود. در این صورت هرچند ممکن است گفته شود که مستی مقدمه ای برای جرم دیگری بوده لکن با توجه به صراحت مقررات ماده ۱۵۴ لایحه قانون مجازات اسلامی به مجازات هر دو جرم (حد  جرم ارتکابی) محکوم خواهد شد.

در مورد این که آیا می توان حکم مستی ناشی از مواد نوشیدنی به مواد غیر نوشیدنی سکرآور تسری داد یانه ؟ در مقررات قبلی این صراحت وجود نداشت . اما در لایحه قانون مجازات اسلامی مواد سکرآور را تنها به مواد نوشیدنی محدود ننموده و به هر ماده ای که سبب سلب اختیار وی می شود،همان حکم مواد نوشیدنی  را دارد  و مشمول مقررات آن خواهد شد.

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها

نكو داشت نام آوران عرصه هاي گوناگون داراي دو ويژگي متمايز است:  اول آنكه، انسان نكو داشته از اقليم فردی خويش خارج می‌شود و وجهه‌ای اجتماعي می‌يابد، با اين توجيه كه هر بزرگداشتی بزنگاهی است كه سبب می‌شود تا انسان ستوده از قلمرو خويشتن خويش درگذرد و به مقام فرزانگی برسد. نكو داشت لاجرم قرين نيكنامی است و نيكی شانی اخلاقی دارد. بنابراين نكو داشت همانگاه كه رفتار نامداران را چونان معيارهای اخلاقی تعريف می‌كند، در باطن پاسداشت خوبی و رفتار نيك است

0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x
تماس مستقیم