برابر ذیل ماده ۱۳۱ قانون آیین دادرسی مدنی، دعوای ورود ثالث با تقدیم دادخواست شروع خواهد شد و لازم است دادخواست ورود ثالث تمام شرایط دادخواست اصلی را دارا بوده، دادخواست و پیوست های آن به تعداد اصحاب دعوای اصلی به علاوه یک نسخه باشد. در این موارد تفاوتی بین ورود ثالث اصلی و تبعی نیست. بهتر است با یک وکیل حقوقی مشاوره نمایید.

مهلت ورود ثالث

قانون زمان خاصی را برای وارد ثالث در نظر نگرفته است؛ اما محدوده زمانی ورود ثالث با توجه به شرایط دعوایی ورود ثالث مشخص و معین است. وارد ثالث از زمان طرح دعوای اصلی تا مرحله صدور حکم قطعی امکان دارد. اطلاع و آگاهی وارد ثالث از طرح دعوا نیز اثری در این موضوع ندارد؛ بنابراین حتی اگر وارد ثالث از دعوای مطروحه مطلع باشد، وکیل پایه یک مشهد اما در مرحله تجدیدنظر اقدام به طرح دعوای وارد ثالث نماید، مشکلی نداشته و منع قانونی ندارد؛ لذا از شروع دادرسی تا ختم رسیدگی وارد ثالث حق طرح دعوای ورود ثالث ورود به پرونده را دارد.

خواهان دعوای ورود ثالث

همچنان که دادخواست دعوای وارد ثالث باید تمامی شرایط عمومی اقامه دعوا را داشته باشد، لازم است خواهان دعوای وارد ثالث نیز دارای شرایط عمومی اقامه دعوا باشد، به عبارت دیگر خواهان ورود ثالث باید ذینفع بوده، علاوه بر داشتن نفع حقوقی، مشرع و مستقیم بوده آن باید تمام شرایط طرح دعوا مثل اهلیت طرح دعوا را داشته باشد؛ البته لازم به توضیح است این شرایط علاوه بر شرایط ذکر شده برای خود دعوای جلب ثالث است، بر این مفهوم که خواهان دعوای وارد ثالث علاوه بر دارا بودن شرایط عمومی دعوا، باید شرایط اختصاصی دعوای ورود ثالث را نیز داشته باشد.

خوانده دعوای ورود ثالث

اگرچه در خصوص خوانده قرار گرفتن طرف دعوای اصلی در جلب ثالث تردید و اختلاف نظر وجود دارد؛ اما در مورد دعوای ورود ثالث به نظر می رسد که با قرینه ماده ۱۳۱ قانون آیین دادرسی مدنی که مقرر می دارد: «دادخواست ورود شخص ثالث و رونوشت مدارک و ضمائم آن باید به تعداد اصحاب دعوای اصلی به علاوه یک نسخه باشد و شرایط دادخواست اصلی را دارا باشد» خوانده دعوای ورود ثالث لاجرم باید طرفین دعوای اصلی باشند.

خواسته دعوای جلب ثالث

در ستون خواسته دعوای وارد ثالث علاوه بر خواسته مستقل اصلی که در صورت وجود باید حتما قید گردد؛ لازم است عبارت «ورود ثالث در پرونده کلاسه…شعبه…» قید گردد.

اثر استرداد دادخواست اصلی نسبت به دعوای ورود ثالث

استرداد دادخواست یا دعوای اصلی یا ابطال آن اثری بر دعوای ورود ثالث ندارد. در چنین وضعی دادگاه مکلف است به دعوای طاری اعم از اینکه جلب ثالث، ورود ثالث یا دعوای متقابل باشد، مستقل رسیدگی نماید؛ چرا که رسیدگی نکردن به هر دعوایی مستلزم تصریح قانونی می باشد که در این باب چنین تصریحی وجود ندارد. البته به نظر می رسد در صورتی که دعوای ورود ثالث تبعی باشد و صرفا برای تقویت موضوع یکی از طرفین دعوا طرح شده باشد و با استرداد دادخواست یا دعوا یا ابطال آن موضوعیت خود را از دست خواهد داد و ممکن است رسیدگی مستقل به آن امکان پذیر نباشد؛ اما در هر صورت دادگاه بایستی در مورد آن نیز تصمیم مقتضی اتخاذ نماید.

رسیدگی به دعوای وارد ثالث

دعوای وارد ثالث با توجه به اینکه ارتباط کامل با دعوای اصلی دارد، همراه با دعوای اصلی رسیدگی می شود، مگر در موارد ماده ۱۳۳ قانون آیین دادرسی مدنی؛ بنابراین اگر برای دادگاه محرز شود که دعوای ثالث به منظور تبانی و یا تاخیر در رسیدگی در دعوای اصلی مطرح شده، اقدام به تفکیک دعوای ثالث از دعوای اصلی خواهد نمود. همچنین است در صورتی که رسیدگی به دعوای اصلی منوط به رسیدگی به دعوای ثالث نباشد که البته در این صورت به نظر می رسد اساساً دعوای مطروحه ورود ثالث نبوده است.

اثر ابطال دادخواست با رد دعوای ورود ثالث

ابطال دادخواست ورود ثالث به هر علت یا رد این دعوا به صراحت ماده ۱۳۴ قانون آیین دادرسی مدنی مانع از ورود ثالث در مرحله تجدیدنظر نیست و با توجه به ذیل ماده که حکم ترتیبات دادرسی را در مورد ورود شخص ثالث در مرحله نخستین و تجدیدنظر برابر مقررات عمومی راجع به آن مرحله قلمداد نمود، با تمامی احکام قواعد عمومی راجع به تجدیدنظر در دعوای اصلی در مورد جلب ثالث نیز جاری است.

در صورت نیاز به مشاوره یا اخذ وکیل جهت دعوی ورود ثالث می توانید از طریق شماره تلفن وکیل و ارتباط با دفتر وی نسبت به تعیین وقت اقدام نمایید.