تعارض ادله

در تعارض اماره قضایی و اماره قانونی:

اماره قضایی مقدم است به علت مبتنی بودن بر علم قاضی

در تعارض استصحاب و امارات:

اماره مقدم است چون اماره کاشف از حکم واقعی است در حالی که استصحاب رافع شک و تردید و رفع بلاتکلیفی است

از جمله در تعارض استصحاب و ید، ید مقدم است به علت اماریت،

در تعارض اقرار و ید:

اقرار مقدم است به علت دلیل بودن

در تعارض اصل عدم تاثیر و نفوذ:

نفوذ مقدم است به علت اماریت داشتن

در تعارض استصحاب با سایر اصول عملیه :

استصحاب مقدم است (استصحاب عرش الاصول است) از جمله در تعارض استصحاب با احتیاط: استصحاب مقدم است

چون یک سوی آن به یقین و یک سوی دیگر به شک است و یقین شک را از بین می برد

در تعارض استصحاب سببی و مسببی:

استصحاب سببی تقدم و ترجیح دارد چون علت و سبب جریان استصحاب در دیگری (استصحاب مسببی) است.