نسَب در لغت به معنای پیوند خویشاوندی، به‌ویژه پیوند پدری و نیاکان پدری است. نسب به معنای خاص را نیز رابطه پدرفرزندی یا مادرفرزندی و به عبارت دیگر، رابطه طبیعی و خونی میان دو نفر دانسته اند که یکی به طور مستقیم (بدون واسطه) از صلب یا بطن دیگری به دنیا آمده است در این مقاله بهترین وکیل نسب در مشهد به بررسی اثبات و نفی نسب می پردازد.

بهترین وکیل اثبات نسب

در تعریف نسب آورده اند: «نسب به معنی قرابت و خویشاوندی است و امری است که به‌واسطه انعقاد نطفه از نزدیکی زن و مرد به وجود می‌آید. از این امر رابطه طبیعی خونی بین طفل و آن دو نفر که یکی پدر و دیگری مادر باشد موجود می‌گردد.»
نسب مشروع ممکن است مورد نزاع و اختلاف قرار بگیرد، به طور مثال ممکن است مردی فرزند همسرش را از خود نداند یا شخصی خود را فرزند پدر یا مادر دیگری معرفی نماید. در حالت اول دعوای نفی نسب و ابطال شناسنامه مطرح می‌گردد و در حالت دوم دعوای اثبات نسب مطرح می‌گردد.

اثبات نسب چگونه است؟

۱- اثبات نسب مشروع با جمع سه شرط ممکن است :
اثبات رابطه زوجیت بین پدر و مادر در زمان انعقاد نطفه و نه در زمان تولد
اثبات نسب مادری به این معنا که:
اولا : ثابت شود زن وضع حمل داشته باشد.
ثانیا: طفلی که اثبات نسب وی مورد نظر است همان طفلی است که وضع حمل شده است.
اثبات نسب پدر که مهمترین دلیل نسب پدری در کنار دلایلی مانند شهادت و آزمایش خون اماره فراش می باشد.

۲- فروض اماره فراش
فرض اول : اجرای اماره فراش در مورد طفل متولد در زمان زوجیت که در این فرض باید دو شرط وجود داشته باشد:
-بین زن و شوهر مواقعه انجام شده باشد.
-از تاریخ نزدیکی تا تولد طفل کمتراز ۶ ماه و بیشتر از ۱۰ ماه نگذشته باشد.
فرض دوم : اجرای اماره فراش در مورد طفل متولد بعد از انحلال نکاح : در این فرض گاه تولد طفل قبل از ازدواج مجدد زن می باشد که در این صورت اگر از زمان انحلال نکاح تا روز ولادت طفل بیش از ۱۰ ماه نگذشته باشد طبق اماره فراش به شوهر سابق ملحق می شود.

اثبات نسب در صورت تولد طفل بعد از ازدواج مجدد زن

لیکن گاه طفل بعد از ازدواج مجدد زن متولد می شود که سه فرض قابل تصور است :
الف- الحاق طفل فقط به شوهر اول ممکن است مانند این که زن پس از ۴ ماه از وقوع طلاق ازدواج کرده باشد و ۵ ماه پس از ازدواج وضع حمل کرده باشد که در این صورت طفل فقط به شوهر سابق ملحق می شود.
ب- طفل فقط به شوهر دوم ملحق می شود مانند این که ۷ ماده از انحلال نکاح اول گذشته و سپس زن ازدواج کرده باشد و ۹ ماه پس از ازدواج دوم زن وضع حمل کرده باشد.
ج- فرضی که الحاق طفل به هر دو شوهر ممکن است : مانند این که ازدواج ۳ ماه بعد از طلاق واقع شده باشد و طفل ۷ ماه پس از ازدواج دوم متولد شده باشد که در این صورت با توجه به ماده ۱۶۰ طفل ملحق به شوهر دوم می شود (اصل تاخر حادث در مورد بارداری مادر و وقوع نزدیکی و مبنای حمایت از طفل)
۳- در صورت تولد طفل در فاصله ۶ تا ۱۰ ماه از تاریخ وقوع نزدیکی دو اماره وجود دارد : یکی طفل محص.ل آن نزدیکی است ، دوم طفل منتسب به شوهر است.
۴- وقوع نزدیکی بین زن و شوهر در مدت نکاح مفروض است مگر خلاف آن ثابت شود.
۵- اماره فراش در صورتی اعتبار دارد که ناشی از نزدیکی بعد از نکاح باشد.
۶- اماره فراش در مورد زنا اجرا نمی شود و نمی توان گفت طفلی که در فاصله ی ۶ تا ۱۰ ماه از تاریخ زنا به دنیا آمده ملحق به زانی است.
۷- اماره فراش در نزدیک به شبهه با محارم و غیر محارم اجرا می شود یا این تفاوت که در اینجا وقوع نزدیکی مفروض نیست و باید ثابت شود.

نسب ناشی از شبهه

۱- شبهه ممکن است شبهه حکمی باشد یعنی اشتباه در قانون باشد مانند این که تصور شود نکاح با زن در عده صحیح است و شبهه ممکن است شبهه موضوعی باشد یعنی اشتباه در موضوع حکم باشد مثلا نکاح با زنی که در عده است انجام می شود به تصور اینکه عده منقضی شده است.
۲- بر طبق ماده ۱۱۶۵ ق.م طفل متولد از وطی به شبهه فقط ملحق به طرفی می شود که در اشتباه بوده و در صورتی که هر دو در اشتباه باشند ملحق به هر دو خواهد بود و همچنین هرگاه به دلیل وجود یکی از موانع نکاح ازدواج باطل باشد نسب طفل به هریک از ابوین که جاهل بر وجود مانع باشد مشروع بوده و نسب به دیگری نامشروع است و در صورت جهل هر دو نسب طفل نسبت به هر دو مشروع است.
نسب ناشی از زنا
۱- طفل متولد از زنا (در زمان انعقاد نطفه رابطه ی زوجیت نباشد) ملحق به مرد زانی و زن زانیه نمی شود)
۲- در مورد طفل نامشروع صرفا توارث بین طفل و والدین زناکار او منتفی است لیکن سایر تکالیف مانند اخذ شناسنامه، ولایت، حضانت و انفاق به عهده پدر و مادر طبیعی طفل است (رای رویه سال ۷۶)

نسب ناشی از تلقیح مصنوعی

۱- طفل ناشی از تلقیح مصنوعی نطفه شوهر به زن ، ملحق به شوهر است ولی طفل ناشی از تلقیح نطفه مرد بیگانه به زن ملحق به شوهر زن نیست.
۲- در رحم اجاره ای (زن و شوهر بعد از انعقاد نطفه ، ضمن توافق با زن دیگری ، از رحم وی برای پرورش حمل استفاده می کنند) ، طفل ملحق به مردی می شود که از نطفه او منعقد شده است.

چنین طفلی دو مادر دارد : یکی زنی که طفل در رحم او پرورش یافته و دوم زنی که در انعقاد نطفه طفل دخالت داشته است. لیکن طفل به شوهر زنی که رحم او اجاره شده مالحق نمی شود هرچند محرمیت وجود دارد.

وکیل نفی نسب

نفی نسب به وسیله پدر را نفی ولد می نامند. بدیهی است که پس از اقامه دعوا، در صورتی که شخصی که ادعای نفی ولد کرده فوت نماید، دعوا به طرفیت وراث او جریان می یابد. آنچه مسلم به نظر می رسد این است که هرگاه شوهر صریحا یا ضمنا اقرار به ابوت خود نموده باشد دعوی نفی ولد از او مسموع نخواهد بود.

مشاوره با بهترین وکیل نسب در مشهد قبل از طرح دعاوی نسب باعث تسهیل دستیابی به حقوق قانونی می گردد و موفقیت شما را در \رونده به مراتب افزایش می دهد.

مدت زمان اقامه دعوای نفی نسب

مطابق با ماده ۱۱۶۲ قانون مدنی، این دعوی می بایست در مدتی که عادتاً پس از تاریخ اطلاع یافتن شوهر از تولد طفل برای امکان اقامه دعوی کافی می باشد اقامه گردد و در هر حال دعوی نفی نسب پس از انقضاء دو ماه از تاریخ اطلاع یافتن شوهر از تولد طفل مسموع نخواهد بود.

البته در موردی که شوهر مطلع از تاریخ حقیقی تولد طفل نبوده و تاریخ تولد را بر او مشتبه نموده باشند به نوعی که موجب الحاق طفل به او باشد و بعدها شوهر از تاریخ حقیقی تولد طفل مطلع شود مدت مرور زمان دعوی نفی، دو ماه از تاریخ کشف خدعه خواهد بود.

تفاوت نفی ولد با نفی نسب

نفی ولد شکل خاصی از نفی نسب است که دو تفاوت عمده با آن دارد:
۱. دعوای نفی نسب توسط پدر، مادر یا هر شخص ذینفع دیگری می تواند مطرح شود؛ در حالیکه دعوای نفی ولد تنها توسط پدر قابل اقامه است.
۲. دعوای نفی نسب در هر زمانی می تواند مطرح گردد اما دعوای نفی ولد باید حداکثر ظرف دو ماه از تاریخ اطلاع یافتن پدر از تولد فرزند مطرح شود.

ادله اثبات دعوای نفی نسب

۱. نفی فراش: زوج می تواند با ارائه ادله و مدارک خود اماره فراش را نفی کند، لازم به ذکر است که در صورتی که ظرف دوماه از تولد طفل زوج دعوای نفی نسب را مطرح نکند، این دعوا از وی پذیرفته نخواهد شد مگر در صورتی که زوج ثابت کند که تاریخ تولد طفل را به وی مشتبه نموده اند.
۲. شهادت شهود: دعوای اثبات یا نفی نسب نیز همانند سایر دعاوی، به وسیله شهادت شهود قابل اثبات است.
۳. امارات قضایی: ارائه مدارک دال بر حرمت رابطه میان والدین، اشتباه در تاریخ تولد طفل و غیره می تواند از جمله امارات قضایی باشد که در دعوای نفی نسب مورد استدال قرار می گیرد.
همچنین پزشکی قانونی می تواند با انجام آزمایش دی ان ای ، انتساب نسب را تشخیص دهد.
لازم به ذکر است که، با توجه به حساسیت عرفی و شرعی جامعه بر روی مساله حرمت زنا و تولد اطفال ناشی از روابط نامشروع؛ در اثبات دعوای نفی نسب در صورتی که برای طفل شناسنامه صادر شده باشد، بسیار مشکل است.

اقامه دعوای نفی نسب توسط ورثه

علاوه بر پدر و مادر، سایر افراد ذینفع نیز می توانند دعوای نفی نسب را مطرح نمایند. ورثه نیز به عنوان ذینفع می توانند چنانچه از نفی نسب فردی نفع ببرند، این دعوا را علیه او مطرح کنند. برای مثال زمانی که نام فرزند خوانده متوفی در گواهی حصر وراثت قید شده و او جزو ورثه شمرده شده باشد، سایر ورثه می توانند دادخواستی به خواسته ی نفی نسب را به طرفیت فرزند خوانده تقدیم دادگاه نمایند.

اقامه دعوی نسب توسط بهترین وکیل نسب در مشهد باعث می شود که زودتر به نتیجه برسید.

ابطال شناسنامه در ادامه حکم نفی نسب

کسی که به موجب رای دادگاه نسب او نفی شده، باید دادخواستی به خواسته ی ابطال شناسنامه به طرفیت اداره ی ثبت احوال به دادگاه ارائه دهد. دادگاه پس از رسیدگی حکم به ابطال شناسنامه صادر می نماید.
دادگاه صالح جهت اقامه دعوای نفی نسب
دادگاه خانواده از نظر ذاتی و دادگاه خانواده محل اقامت خوانده از نظر محلی برای رسیدگی به دعوای نفی نسب و نفی ولد صلاحیت دارد.

ثبت زمان مشاوره حضوری و قبول وکالت

۰۹۱۵۵۰۰۳۴۱۷